تحلیل سطوح پایداری معیشت روستاییان (مطالعه موردی روستاهای شهرستان سقز)

رویکرد معیشت پایدار یکی از رویکردهای تحلیلی جدید در زمینۀ توسعه روستایی است که در سال‌های اخیر به منظور توسعه روستایی و کاهش فقر مورد توجّه قرار گرفته است. هدف این پژوهش تحلیل وضعیت پایداری معیشت روستاییان در شهرستان سقز می‌باشد. برای مشخص نمودن روستاهای مورد مطالعه ابتدا روستاها به 5 گروه جمعیّتی تقسیم شدند و سپس بر اساس فراوانی روستاها در هر طبقه جمعیتی تعداد روستاهای هر طبقه مشخص گردید که در مجموع تعداد 28 روستا به عنوان نمونه انتخاب شد. با استفاده فرمول کوکران 308 خانوار به عنوان حجم نمونه تحقیق انتخاب گردید و بوسیله آنها پرسشنامه تکمیل گردید. نتایج حاصل از یافته‌های توصیفی و آزمون T تک نمونه‌ای نشان می‌دهد که وضعیت پایداری معیشت در همه ابعاد معیشت پایدار در سطح منطقه مورد مطالعه پایین می-باشد. همچنین نتایج حاصل از آزمون همبستگی و رگرسیون نشان می‌دهد که رابطه مستقیم و معناداری میان مؤلفه‌های معیشت پایدار وجود دارد و از میان این مؤلفه‌ها دارایی‌های اقتصادی و فیزیکی تأثیر بیشتری بر معیشت پایدار ساکنان دارد. همچنین نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس و آزمون توکی نشان می‌دهد که تفاوت معناداری میان بخش‌های شهرستان سقز به لحاظ پایداری معیشت وجود دارد و بخش مرکزی به لحاظ پایداری معیشت وضعیت مناسب‌تری نسبت به سایر بخش‌ها دارد.